Filosofische Gespreksvoering

Soms heb je geen therapie nodig, maar een goed gesprek. Eentje waarin niet wordt gezocht naar verklaringen of oplossingen, maar naar helderheid, betekenis en richting. Filosofische gespreksvoering helpt je om je eigen denken te onderzoeken, aannames te bevragen, en je opnieuw te verbinden met wat voor jou waardevol is. Je denken op orde krijgen, maakt dat het leven rijker en waardevoller wordt.

Wat is filosofische gespreksvoering?

In filosofische gespreksvoering sta jij centraal, als denkend, voelend en zoekend mens. Je onderzoekt jouw vraag en onderzoekt jouw manier van denken. Dat kan over een situatie gaan, of een gevoel van verwarring of verlangen. In onze gesprekken onderzoeken we samen de gedachten en overtuigingen die daaronder liggen, en brengen beweging in het denken.

Deze manier van gesprek voeren is niet alleen gericht op inzicht, maar vooral op het oefenen van een andere houding tegenover het leven. Daarbij putten we uit drie filosofische stromingen die elkaar prachtig aanvullen.

Humanisme

Het humanisme richt zich op de mens als relationeel, bewust en waardegericht wezen. Het benadrukt mildheid, zelfreflectie en de behoefte aan betekenisvolle verbinding met anderen.

“Word wie je bent.”
– Friedrich Nietzsche

In gesprekken vanuit het humanisme onderzoeken we onder andere:

Wat maakt jouw leven waardevol?

Hoe ga je om met je eigen imperfectie – en die van anderen?

Wat betekent ‘een goed leven’ voor jou?

Existentialisme

Het existentialisme gaat over vrijheid, keuzes en zingeving. Over de spanning tussen ‘ik wil’ en ‘ik moet’. En over het besef dat jij het leven betekenis moet geven – niemand anders doet dat voor je.

“De mens is veroordeeld tot vrijheid.”
– Jean-Paul Sartre

In gesprekken vanuit het existentialisme onderzoeken we onder andere:

Welke keuzes durf je niet te maken – en waarom?

Wat betekent verantwoordelijkheid voor jou?

Hoe ga je om met angst, twijfel of zinloosheid?

Stoïcisme

Het leven is vaak vol onrust, controlebehoefte en afleiding. Het stoïcisme helpt je om onderscheid te maken tussen wat je wél en niet kunt beïnvloeden. Je leert om los te laten wat buiten je bereik ligt en je aandacht te richten op je eigen keuzes.

“Het is niet de gebeurtenis die ons raakt, maar de manier waarop we erover denken.”
– Epictetus

In gesprekken vanuit het stoïcisme onderzoeken we onder andere:

Hoe ga je om met ongemak of onrecht?

Wat gebeurt er als je controle loslaat?

Waar wil jij verantwoordelijkheid voor nemen?